Danıştay 4. Daire 2022/1591 Esas 2022/2086 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/1591
Karar No : 2022/2086

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Mimarlık Mühendislik Müşavirlik İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, 2019 takvim yılına ait hesap ve işlemlerinin sahte ve muhteviyatı itibariyle gerçeğe aykırı belge düzenleme yönünden incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi tekniği raporu dayanak alınarak takdir komisyonu kararlarına istinaden, üç kat vergi ziyaı cezalı olarak tarh edilen 2019 yılı kurumlar vergisi, 2019/04-06. dönemi geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
Uyuşmazlıkta verilen kararların özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitler ile dosyadaki tüm bilgi ve belgelerin tetkikinden; davacı şirket tarafından, ihtilaf konusu dönemde düzenlenen faturaların gerçek teslime dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna ulaşıldığından, takdir komisyonu tarafından belirlenen matrah üzerinden yapılan üç kat vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatında ve geçici vergi aslına bağlı olarak kesilen bir kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık, mahsup süresi geçen geçici verginin terkin edilmesi gerektiğinden, ihbarnamede yer alan geçici vergi aslı ile yıllık vergiye mahsuben alınan peşin bir vergi niteliği taşıyan geçici vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası kesilebileceğinden, bir kat vergi ziyaı cezasını aşan kısım yönünden hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bu karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu, … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun'un 45. maddesinin 6. fıkrası uyarınca kesin olarak reddedilmiştir.
Anılan kararın temyiz edilmesi üzerine, temyize konu Vergi Dava Dairesi kararıyla; istinaf başvurusunun reddine ilişkin kararın kesin olduğu ve temyiz yolu kapalı olmak üzere verildiği anlaşıldığından temyiz isteminin incelenmesine olanak bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle 2577 sayılı Kanunun 48. maddesinin 6. fıkrası uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, temyiz istemlerinin kabulü gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, T:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.