Danıştay 4. Daire 2019/463 Esas 2022/2079 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/463
Karar No : 2022/2079

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- ... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...
2- ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU :... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yaptığından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden tarh edilen 2014 yılı gelir vergisine bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezası ile 2014/1-3, 4-6 dönemleri geçici vergilere bağlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; davacı hakkında tüm tespit ve değerlendirmelerin yer aldığı vergi tekniği raporunun dava konusu vergi/ceza ihbarnameleri ile birlikte davacıya tebliğ edilmemiş olmasının davacı adına tesis edilen dava konusu tarhiyat işlemlerini hükümsüz kılacak nitelikte esasa etkili bir şekil hatası olduğu, dolayısıyla dava konusu vergi ziyaı cezalarında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerden, düzenlenen tüm faturaların gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmadığının anlaşıldığı, hesaplanan komisyon geliri üzerinden tarh edilen gelir vergisi ve geçici vergiler üzerinden ceza kesilmesinde ve vergi kaybına 213 sayılı Kanun'un 359.maddesinde yazılı fiille yol açılması nedeniyle vergi ziyaı cezasının üç kat uygulanması gerektiği, daha önce sehven bir kat kesildiğinden bahisle cezanın iki kat olarak uygulanmasında hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle artırılan kısımlarında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen nedenlerle, kararın vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yönelik istinaf başvurusunun belirtilen gerekçeyle reddine, kararın vergi ziyaı cezasının vergi tutarının iki katına isabet eden kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile bu kısım yönünden davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, her bir ihbarname bakımından ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:... , K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 31/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.