MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 04.07.2013 gününde verilen dilekçe ile meraya elatmanın önlenmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 29.03.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Hazine vekili, ... Köyünde bulunan 7.707.389,00 m2 yüzölçümlü evveliyatı itibariyle mera olan 1150 parsel sayılı taşınmazın ifrazı sonucu oluşan 1192 sayılı mera parselinin 29.660 m2"lik bölümünün davalı şirket tarafından stok, şantiye ve eleme tesisleri alanı olarak kullanıldığının tespit edildiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesini, tesislerin kalini, eski hale getirme bedelinin tespiti ile şimdilik 5000TL"nin yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, görev, husumet ve zamanaşımı itirazında bulunmuş ve dava konusu yer ile ilgili olarak Maden İşleri Genel Müdürlüğünce verilmiş maden işletme ruhsatlarının bulunduğunu ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava meraya elatmanın önlenmesi, kal ve tazminat istemine ilişkindir.
Dava konusu 1150 parsel 31.01.2003 tarihinde mera vasfı ile mera özel siciline kayıtlı iken 2012 yılında yapılan ifraz sonucu 1190, 1191 ve 1192 parsel olarak üçe bölünmüştür. 1192 parsel 505.749 m2 mera vasfı ile sicile kaydedilmiştir. Davalı şirkete ise çevrede 2006, 2007, 2009 tarihlerinde maden arama ruhsatları verilmiştir. Davalı şirketin 1192 parselin 29.660 metrekarelik bölümünde kırma ve eleme tesisi, idare binası, su deposu, yol ve araç park alanları, kum çakıl ve dolgu malzemeleri alanları, wc ve trafo binası bulunmaktadır. Mahallinde yapılan keşif sonucu alınan bilirkişi raporlarına göre dava konusu yerin davalı şirketin maden ruhsat alanı içinde kaldığı ancak işletme izni dışında kaldığı saptanmıştır. 1192 parsel sayılı taşınmazın 4342 sayılı Mera Kanununun 14. maddesi gereğince meralık vasfının değiştirilmediği ve davalı şirketin de bu yere ilişkin işletme izni bulunmadığı anlaşılmakla, davanın kabulü gerekirken yazılı gerekçelerle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.