Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/10080 Esas 2018/870 Karar Sayılı İlamı

....

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 04/12/2006-10/04/2014 tarihleri arasında davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, en son brüt maaşının yıl içinde düzenli olarak aldığı primleri dahil olmak üzere ortalama 1.800,00 TL olduğunu, müvekkilinin uzun yıllar boyunca davalı işyerinde fedakarca görev yaptığını ancak karışmadığı bir hırsızlık olayı sebebi ile 10/04/2014 tarihinde haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının görevini savsaklaması ve işyerindeki hırsızlık olayına engel olamaması sebebi ile yönetim kurulunun kararı ile 10/04/2014 tarihinde işten çıkarıldığını, feshin haklı nedenle yapıldığını, davacının hizmet süresinin SGK hizmet dökümünde göründüğü gibi olduğunu, davacının prim usulü ile çalışmadığını, arada bir sosyal yardım olarak davacının maaşına ek ücret ödendiğini ancak bu ödemenin süreklilik arz eder şekilde yapılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, mahkemece davanın kısmen kabulü karşısında davalı lehine vekalet ücretine hükmedilirken ilgili bendde "..davalıdan alınarak davacıya verilmesine" şeklinde hüküm kurulması hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının davalı lehine vekalet ücretine ilişkin 6 numaralı bendindeki "davalıdan alınarak davacıya VERİLMESİNE" sözcüklerinin çıkarılarak yerine "davacıdan alınarak davalıya VERİLMESİNE" sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 22.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.


....