Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 07.03.2018 tarih ve 2018/209 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 15.03.2018 tarih ve KYB-2018/21218 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmî belgenin düzenlenmesinde yalan beyanda bulunmak suçundan sanık ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 206/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/10/2017 tarihli ve 2016/1823 esas, 2017/1497 sayılı kararının,
"1-Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 20/05/2013 tarihli ve 2013/3027 esas, 2013/8144 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, iftira suçunun özel bir halini düzenleyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 268. maddesinde tanımlanan, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçunun oluşabilmesi için, failin işlediği suç nedeniyle kendisi hakkında soruşturma ve kovuşturma yapılmasını engellemek amacıyla, başkasına ait kimliği veya kimlik bilgilerini kullanarak başkası hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını sağlaması gerektiği, somut olayda hakkındaki yakalama kararına istinaden aranan sanığın yakalanmamak için kardeşi olan ... ... kimlik bilgilerini vererek, kendisini bu kişi olarak tanıtmak şeklindeki eylemi nedeniyle kardeşi ... hakkında başlatılan soruşturma sonucu Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığının 27/03/2014 tarihli ve 2014/63 soruşturma, 2014/3193 esas, 2014/1494 sayılı iddianame ile kamu davası açılarak kovuşturma aşamasına da geçildiği, eylemin bu şekilde aynı Kanun"un 268/1. maddesi yollaması ile 267/1. maddesinde düzenlenen iftira suçunu oluşturacağı, hukukî durumunun buna göre takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulmasında,
2-İddianamede sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 268/1 maddesi yollaması ile aynı Kanun"un 267/1. maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilmesine karşın, sanığa bu yönden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, sanığın savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünceler yerinde görüldüğünden, Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.10.2017 tarih ve 2016/1823 Esas-2017/1497 Karar sayılı ilamının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak kaydıyla BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 26.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.