Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2018/6341 Esas 2020/1039 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, yargılamanın yenilenmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 374 ve devamı maddelerinde düzenlenen yargılamanın yenilenmesi talebi, hukuki niteliği itibariyle ayrı ve bağımsız bir davadır. İBK 23.05.1956 gün ve 8/9 sayılı kararında da yargılamanın yenilenmesi talebinin müstakil bir dava olduğu, bu sebeple harca tabi olduğu ve mutlaka usulüne uygun duruşma daveti yapılmak suretiyle karara bağlanması gerektiği, evrak üzerinden değerlendirme yapılamayacağı hususu vurgulanmıştır.
İlk derece mahkemesince yargılamanın iadesi talebinin reddine ilişkin kararının, bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçtikten sonra verildiği açıktır. Dava dosyasında 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3. maddesinin ve bu meyanda anılan maddenin 2. fıkrasının uygulanmasını gerektirir nitelikte bir kararın temyiz incelemesinin yapıldığını gösterir bilgi-belgeye rastlanılmadığı, diğer bir ifadeyle, söz konusu hükmün 1086 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde temyiz incelemesine tabi tutulmasını gerektirici mahiyet taşımadığı anlaşılmakla, iş bu karara karşı yapılacak kanun yolu başvurusu, istinaf yoludur.
Bu nedenle karar tarihi itibarı ile temyize tabi olmayıp, istinaf denetimine tabi olan karara karşı yapılan kanun yolu başvurusunun değerlendirilmesi için dosyanın ilgili Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmek üzere, ilk derece mahkemesine İADESİNE, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.