13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5341 Karar No: 2019/16090 Karar Tarihi: 06.11.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/5341 Esas 2019/16090 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında \"mala zarar verme\" suçundan adli para cezası ve \"hırsızlık\" suçundan hak yoksunluğu cezası verilmiştir. Doğrudan adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı için sadece hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemi reddedilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesine Anayasa Mahkemesi kararıyla bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilecektir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa’nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.
13. Ceza Dairesi 2019/5341 E. , 2019/16090 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Sanık hakkında "mala zarar verme"" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde; Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, bu suç bakımından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında "hırsızlık" suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde; Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 06/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.