Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17259 Esas 2019/4146 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17259
Karar No: 2019/4146
Karar Tarihi: 05.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17259 Esas 2019/4146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçunu işleyen sanığın mahkumiyetine karar verdiğini belirtti. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtti ve sanıktan tahsil edilen yargılama giderinin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi kapsamındaki terkin edilmesi gereken tutarı aştığının farkına vardı. Hüküm kesinleştiğinde, bu farkın Devlet Hazinesi'nde kalabileceğini belirtti. Müştekinin tüm zararı ödediği ve iddianamenin kabul tarihinde zararın giderildiği tespit edildi ancak mahkemenin yasal olmayan bir gerekçe ile karar vermesi nedeniyle sanığın temyiz itirazları dikkate alındı ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 53/1 ve 168/1 maddeleri, CMK'nun 324/4 maddesi ve 6183 sayılı kanunun 106. maddesi belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2016/17259 E. , 2019/4146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde (8.00 TL)yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müştekinin kovuşturma aşamasındaki ifadesinden ve sunduğu 10/03/2014 tarihli dilekçeden tüm zararın 10/03/2014 tarihinde karşılandığının ve iddianamenin kabul tarihininde 10/03/2014 tarihi olduğunun anlaşılması karşısında; sanık lehine 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden zararın iddianamenin düzenlenmesinden sonra giderildiği şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 05/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.