Tebliğname No : 5 - 2012/52110
MAHKEMESİ : Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/09/2011
NUMARASI : 2008/322 Esas, 2011/318 Karar
SUÇ : Zimmet, denetim görevinin ihmali, resmi belgede sahtecilik

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; Dairemizin 2013/13611 Esas sırasında kayıtlı İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/310 Esas ve 2010/44 Karar sayılı dosyası ile bu dosya arasında suç ve sanık yönünden fiili, hukuki bağlantı olduğundan birlikte ele alınarak yapılan incelemede;
Tayin olunan ceza miktarına göre sanık M.. M.. müdafiin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca; süre tutum dilekçesinde temyiz talebini müvekkili ile ilgili mahkumiyet kararına hasreden katılan sanık A.. E.. müdafiinin, sanık M.. M.. hakkında zimmet suçundan kurulan hükme yönelik süresinden sonra vaki temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİYLE incelemenin duruşmasız ve sanıklar müdafiilerinin temyiz istemleri ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık M.. M.. hakkında zimmet ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde;
Etkin pişmanlık nedeniyle cezada indirim yapılmasına yer olmadığına ilişkin hüküm fıkrasında uygulama maddesinin 241 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, suç tarihinde Marmaris .. Noterliğinde başkatip olarak görev yapan sanığın 27/10/2005-10/11/2006 tarihleri arasında yapılan Noterlik işlemlerini yevmiye defterine kayıt ederken niteliklerini değiştirmek veya değerlerini düşük göstermek suretiyle harç, damga vergisi, KDV ve değerli kağıt bedeli olarak toplam 5.433.89 TL"yi zincirleme olarak zimmetine geçirdiği, sanığın bu eylemlerinin kurumdaki kayıtların incelenmesi ile ortaya çıkarılabilecek nitelikte olduğu anlaşılmış yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Aynı suç işleme kararının icrası kapsamında atılı suçu birden fazla işleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerekliliği karşısında; dosyanın, aynı nitelikteki eylemlerinden dolayı açılmış bulunan İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/310 Esas ve 2010/44 Karar sayılı dosyası ile birleştirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanığın, suç tarihlerinde ve değişik zamanlarda noterlik işlemlerinde makbuz karşılığı tahsil edilen paraları, yevmiye defterlerine kaydederken makbuzlarda yazılan miktardan daha düşük şekilde kaydederek, aradaki fark olan toplam 3.354.32 TL Noter ve Noterlik ortak havuzuna ait parayı mal edinmesi eylemi ayrıca hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağından, zimmet miktarı kapsamında değerlendirilemeyeceği, sanığın zimmetinde kaldığı anlaşılan harç, damga vergisi, değerli kağıt ve katma değer vergisi toplamı olan 5.433.89 TL"nin de suç tarihindeki ekonomik koşullar ve paranın alım gücüne göre dairemiz uygulamalarında değeri az kabul edildiği gözetilip TCK"nın 249. maddesi gereğince değer azlığı hükümlerinin tatbik edilip edilmeyeceği karar yerinde tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
TCK"nın 212. maddesinde bir suçun işlenmesi sırasında resmi belgeleri yok etme veya gizleme suçunun da işlenmesi halinde bu suçtan da ayrıca hüküm kurulacağına dair bir düzenleme bulunmaması karşısında sanığın yevmiye defterinin bir sayfasını yok etme eyleminin zimmetin unsuru olarak kabul edilmesi gerekeceği ayrıca TCK"nın 205. maddesiyle cezalandırılmasının mümkün olmadığı; yapılan işlemleri kendi bilgisayarında yüklü vezne programı aracılığı ile yevmiye defterine kayıt ederken niteliklerini değiştirmek veya değerlerini düşük göstermek suretiyle aradaki farkı mal edinme şeklindeki eylemlerinin ise, suça konu işlemlerin yapıldığı program üzerinden temin edilebilen yevmiye defteri değişiklik raporları ile anlaşılabildiği, bu nedenle söz konusu işlemlerde iğfal kabiliyetinin bulunmadığı nazara alınmadan beraeti yerine yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin sanık hakkında uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Sanık A.. E.. hakkında denetim görevinin ihmali suretiyle zimmete sebebiyet vermek suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Kayden sabıkasız olup, duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmayan ve TCK"nın 62. maddesinin uygulanması sırasında "sanığın geçmişi, yargılama sürecindeki davranışları..." gibi hususlar olumlu değerlendirilmesine karşın, bu kez aleyhe değerlendirilerek, gerekçede çelişkiye düşülmek suretiyle ve CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar nazara alınmadan, hangi somut veri ve olgulara dayanıldığı gösterilmeden, "sanığın dosya kapsamına yansıyan kişiliği, duruşmada gözlemlenen tutum ve davranışları ile verilen cezada hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi halinde kanunun amaçladığı uslandırıcı etkinin daha iyi sağlanamayacağı, tayin ve takdir edilen cezanın uygulanması halinde sanık üzerinde daha uslandırıcı bir etki yapacağı" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin sanık hakkında uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Adli para cezasının miktarının, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı en az yirmi, en fazla yüz türk lirası olarak takdir edileceğine dair TCK"nın 52/2. maddesi hükmü karşısında sanık hakkında sosyo-ekonomik durum araştırması yapılmaksızın adli para cezasının alt sınırdan tayini,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 16/01/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.