Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/16601 Esas 2015/8343 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/16601
Karar No: 2015/8343
Karar Tarihi: 22.12.2015

Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/16601 Esas 2015/8343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın suç tarihinde mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarını işlediğini tespit etmiştir. Ancak sanığın akıl hastası olması nedeniyle suç işlediği fiillerin hukuki sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya bu fiillere yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı konusunda ayrıntılı bilgi içermeyen bir raporun olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın suç işleyip işlemediğine dair karar verilememiştir. Ayrıca, sanık savunması yapılmadan önce sorgulanmıştır, bu da savunma hakkının kısıtlanmasına neden olmuştur. Bu sebeplerden dolayı mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise TCK'nın 32/1, TCK'nın 57. ve CMK'nın 223/3-a maddeleridir.

9. Ceza Dairesi 2015/16601 E. , 2015/8343 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : Mala zarar verme, kasten yaralama
Hüküm : TCK’nın 32/1, CMK"nın 223/3-a maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, TCK"nın 57. maddesi uyarınca yüksek güvenlikli sağlık kurumlarında koruma ve tedavi altına alınmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın TCK"nın 32/1. maddesi gereğince suç tarihinde işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı veya bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı ya da maddenin 1. fıkrasında yazılı derecede olmamakla birlikte işlediği fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı hususlarında ayrıntılı bilgi içermeyen sadece "akıl hastası olduğu" bilgisinin bulunduğu rapora itibarla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de; akıl hastası olması nedeniyle kendisini savunamayacak derecede malul olan sanığın müdafii bulundurulmadan sorgusunun yapılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.