Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2011/1104 Esas 2011/3237 Karar Sayılı İlamı

Dosya içeriğine göre; davalının birden fazla yerde şantiyesi olduğu anlaşılmaktadır. Davalı taraf şantiyelerdeki işlerinin bitmek üzere olduğunu, davacının çalıştırılabileceği başka şantiye işyerlerinin olmadığını (son çare ilkesi) iddia etmektedir. Ancak mahkemece bu konu üzerinde hiç durulmamıştır.
Bu nedenle, son çare ilkesinin uygulanabilmesi bakımından; Amasya HES şantiyesinin kapanıp kapanmadığı, davacının davalının diğer şantiye işyerlerinde çalışma imkanı olup olmadığı hususlarında tarafların beyanları alınıp, delillerinin yöntemince sorulup toplanmasından sonra karar verilmesi gerekirken, mahkemece eksik inceleme ile karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçe doğrultusunda yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/10/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.