Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/747 Esas 2015/878 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/747
Karar No: 2015/878
Karar Tarihi: 0.02.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/747 Esas 2015/878 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı-k.davalı ile davalı-k.davacı arasındaki anlaşmazlık nedeniyle verilen kararın temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı yasanın 2A maddesi ile HUMK'nın 427. maddesine göre kesinlik sınırının 01.01.2014'ten itibaren 1.890,00 TL'ye yükseltildiği belirtilmiştir. Korkuteli Asliye Hukuk Hakimliği'nin kararı 21.02.2014 tarihinde verildiği ve asıl davada 1.395,48 TL, birleşen davada 418,05 TL alacak talep edildiği ancak sadece asıl davada 1.000,00 TL hüküm kurulduğu ifade edilmiştir. Kararda, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği ve İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği belirtilmiştir. Ayrıca, temyiz isteminin reddi olarak karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 14.7.2004 tarihli ve 5219 sayılı Yasa 2A madde
- HUMK'nın 427. maddesi
15. Hukuk Dairesi         2015/747 E.  ,  2015/878 K.

    "İçtihat Metni"

    Davacı-k.davalı ... ile davalı-k.davacı ......... arasındaki davadan dolayı ........ Asliye Hukuk Hakimliğince (Tük.Mah.Sıf.) verilen 21.02.2014 gün ve 2012/73-2014/148 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı-k.davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

    - K A R A R -

    14.7.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır.
    Korkuteli Asliye Hukuk Hakimliği"nin kararı 21.02.2014 tarihlidir. Asıl davada 1.395,48 TL"nin, birleşen davada 418,05 TL"nin tahsili talep edilmiş, asıl davada 1.000,00 TL"ye hükmedilmiş, birleşen dava reddedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ve ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının/davalının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, istek halinde temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının temyiz eden davalı-k.davacıya geri verilmesine, 20.02. 2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.