MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; bozulmasına dair Dairemizin 05.05.2016 gün ve 16976-9307 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
1- Türk Medeni Kanununun 166/1-2, maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi doğru bulunmamıştır. Hükmün bu bölümü karar düzeltme kapsamı dışında bırakıldığı için bu husus bozma sebebi yapılmamış, tenkit edilmekle yetinilmiştir. Ne var ki temyiz incelemesinde davalı erkeğin boşanma hükmüne yönelik de itirazının bulunduğu sehven düşünüldüğünden kararın tamamı yönünden bozma yapıldığından Dairemizin 05.05.2016 tarih, 2015/16976 esas ve 9307 karar sayılı bozma ilamının kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
2-a)Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre davalı erkeğin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme itirazları yersizdir.
b-Yukanda 1. bentte açıklandığı üzere davalı erkekten kaynaklı boşanmaya sebebiyet veren bir vakıa ispatlanmadığı halde davacı kadın lehine maddi ve manevi tazminata karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davalı erkeğin karar düzeltme isteğinin Hukuk Muhakemeleri Kanununun 440-442. maddeleri gereğince kısmen kabulüne, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple Dairemizin 05.05.2016 tarih.2015/16976 esas ve 9307 karar sayılı bozma ilamının kaldırılmasına, hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer yönlere ilişkin karar düzeltme isteğinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.05.2017(Prş.)