Görevi kötüye kullanmak - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1319 Esas 2018/2584 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanmak, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-)Sanık hakkında görevi kötüye kullanmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-)Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-)Avukat olan sanığın katılandan vekaletname alarak Ankara 25. Asliye Hukuk ve Ankara 19. Asliye Hukuk Mahkemelerinde davalar açtıktan sonra bu davaları takip etmeyerek dosyaların işlemden kaldırılmasına neden olmasına rağmen sanki bu mahkemelerce müvekkilin lehine kararlar verilmiş gibi sahte duruşma tutanakları düzenleyerek veya düzenlettirerek üzerine atılı resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu somut olayda; öncelikle belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdiri hakime ait olduğu cihetle, suça konu duruşma tutanaklarının asılları katılandan istenerek, asıllarının varlığı halinde duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcı nitelikte olup olmadığının kararda tartışılması ve denetime olanak verecek şekilde asıllarının dosya içine konulması, suça konu belgelerin, onaysız fotokopiden ibaret olduğunun anlaşılması durumunda ise, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 gün ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı, aldatıcılık niteliği bulunmayacağı ve resmi belgede sahtecilik suçunun oluşmayacağının gözetilmesi, ayrıca katılanın sunmuş olduğu 02.07.2010 tarihli şikayet dilekçesinde suça konu belgeleri ...’ın verdiğini beyan etmesine rağmen mahkeme huzurunda alınan ifadesinde suça konu belgelerin sanık tarafından verildiğini beyan etmesi karşısında katılanın yeniden beyanına başvurularak bu çelişkinin giderilmesi, ...’ın tanık olarak beyanına başvurularak suça konu belgeler hakkında detaylı beyanının alınması ve bunların sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmuş olması,
2-)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.