Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/18700 Esas 2015/11667 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 13.09.1994-07.11.2013 tarihleri arasında şef garson- olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından kıdem ve ihbar tazminatı ödenerek feshedildiğini, fakat fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini bildirerek bu alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davalının ıslah dilekçesine karşı yapmış olduğu zamanaşımı savunmasının dikkate alınıp alınmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda mahkemece gerekçeli kararda dava dilekçesine karşı yapılan zamanaşımı savunmasının dikkate alındığından bahsedilmiş ise de ıslaha karşı yapılan zamanaşımı savunmasının dikkate alınıp alınmadığı anlaşılmamaktadır. Diğer yandan gerekçeli kararın hüküm kısmında dosyada bulunan bilirkişi raporunda yapılan hesaplama üzerinden ıslah karşı yapılan zamanaşımı savunmasına göre değerlendirme yapıldığı belirtilmiştir. Fakat bu hesaplamanın nasıl yapıldığı denetime elverişli değildir. Yapılacak iş davalının ıslah dilekçesine karşı süresinde yapmış olduğu zamanaşımı savunmasının dikkate alınarak yeniden denetime elverişli şekilde hesaplama yapıp çıkacak sonuca karar vermektir.
Mahkemece bu husus gözetilmeksizin ıslaha karşı yapılan zaman aşımı savunmasının dikkate alınarak fazla mesai ücretinin denetime elverişli şekilde hesaplanmaması hatalı olup bozma nedenidir.
3-Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre taktir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir.
Somut olayda mahkemece, bilirkişi tarafından hesaplanan fazla mesai ücretine %50 oranında takdiri indirim uygulanmış olup bu oran çok yüksektir. Yapılan indirim hakkın özünü ortadan kaldıracak nitelikte olmamalıdır. Bu nedenle mahkemece daha uygun oranda bir indirim yapılmalıdır. Mahkemece bu hususa dikkat edilmeksizin takdiri indirim oranının yüksek miktarda belirlenmiş olması isabetli olmayıp bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 10.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.