Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/6999 Esas 2021/2835 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, lehine hükmedilen tazminatların miktarı, nafakaların miktarı ile toptan yoksulluk nafakasına hükmedilmesi yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının davasının kabulü, kendi davasının reddi, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar, nafakalar, velayet, reddedilen tazminat talepleri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin, kadının boşanma davasının kabulü, kendi boşanma davasının reddi, velayet ve tazminat taleplerinin reddine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Davalı-karşı davacı erkeğin kadının boşanma davasının kabulü, kendi boşanma davasının reddi, velâyet ve tazminat taleplerinin reddine yönelik istinaf talebi bulunmadığından, istinaf edilmemiş bu yönlere ilişkin temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu itibarla davalı-karşı davacı erkeğin kadının boşanma davasının kabulü, kendi boşanma davasının reddi, velâyet ve tazminat taleplerinin reddine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı-karşı davacı erkeğin kadının boşanma davasının kabulü, kendi boşanma davasının reddi, velâyet ve tazminat taleplerinin reddine yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın Erdal"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Eda"ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 08.04.2021 (Prş.)