Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2016/11796 Esas 2016/7536 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacı alacaklı tarafından davalı borçlular hakkında kira alacağının tahsili amacıyla tahliye istekli olarak başlatmış olduğu icra takibi nedeniyle düzenlenen ödeme emrine davalı borçluların yasal süresinde itiraz etmesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması, takibin devamı isteminde bulunmuştur. Mahkemece davacı alacaklının taşınmazda 1/2 hisse oranında malik olduğu ve diğer 1/2 hisse sahibi ile birlikte takip yapması gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı vekili, İstanbul 7. İcra Müdürlüğünün 2013/25835 Esas sayılı takip dosyasında, 11.11.2013 tarihli takip talebi ile 01.09.1987 başlangıç tarihli kira sözleşmesine dayanarak, aylık 250 TL den, 2010 yılı Eylül-Aralık arası aylar ve aylık 375 TL den, 2011 yılı Ocak ile 2013 yılı Kasım arasındaki 35 aylık kira toplamı10.625 TL"nin işlemiş faiziyle birlikte tahsili isteminde bulunmuştur. Davalı borçlu, süresi içinde vermiş olduğu itiraz dilekçesinde “...kiralanan taşınmaz alacaklıya değil, alacaklının babası ..."ya aittir. Ben ... ile yaptığım 01.10.1993 başlangıç tarihli kira sözleşmesi uyarınca taşınmazda kiracı bulunmaktayım. Alacaklı ile aramızda bir kira sözleşmesi yoktur. Benim borcum yoktur...” şeklinde beyanda bulunmuştur. Davalı borçlu icra takibinde dayanılan kira sözleşmesi altındaki imzaya açıkça itiraz etmemiştir. Davalı kira sözleşmesi altındaki imzaya karşı çıkmadığı ve kiracılığı kabul ettiğine göre kira ilişkisinin varlığı kesinleşmiştir. Bu durumda takipte dayanılan 01.10.1993 başlangıç tarihli kira sözleşmesi hükümlerine göre uyuşmazlığın çözümlenmesi gerekirken mahkemece, davacının taşınmazda 1/2 oranında pay sahibi olduğu, dayandığı kira sözleşmesinin davalı itirazları karşısında geçersiz olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.Başkan