Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/493 Esas 2020/1028 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... müdafii, sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra, sanık müdafinin 29.08.2017 tarihli dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçtiği, vekaletnamesinde de feragate yetkili olduğunun anlaşılması karşısında, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemenin kabul ve gerekçesine, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre tayin edilen ceza miktarları yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki teşditin fazla olduğundan bahisle bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü inşaat önünde zemine kurulu elektrikli inşaat asansörü ile inşaatın yedinci katına tuğla çekilirken, vinç motorunun elektrik kaçırması sebebiyle vinç halatını eliyle tutan ..."ın elektrik akımına kapılması şeklinde meydana gelen ve sanığın tali kusurlu olarak bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda, sanık hakkında hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün c bendinin 6. fıkrası hükümden çıkarılarak, yerine ""Sanığa verilen süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 760 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-1 ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.