Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/7877 Esas 2018/1755 Karar Sayılı İlamı

.....
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Çekişmeli ..... parsel sayılı (yeni 2940, 2941, 2942, 2943 parseller) taşınmaz, 8880 m2 yüzölçümü ile davalılar miras bırakanları adına tapuya tescil edilmiştir.
Davacı ... Yönetimi, 08/10/2009 tarihli dava dilekçesi ile, taşınmazın kesinleşen orman sınırı içinde kaldığı, öncesi itibarıyla ve halen de eylemli orman niteliğinde olduğunu ileri sürerek, davalılar adına olan tapu kaydının iptaline, orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline, el atmanın önlenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile taşınmazın bilirkişi krokisinde yeşil ile gösterilen 5651 m2 bölümünün tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, davalıların elatmalarının önlenmesine karar verilmiş; hüküm, davacı ... Yönetimi vekili tarafından reddedilen bölüme yönelik temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen orman sınırı içinde kaldığı ve eylemli orman olduğu iddia edilen taşınmazın tapu kaydının iptali ve tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1944 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, 1950 yılında 5653 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan makiye ayırma işlemi, 1958 yılında kesinleşen genel arazi kadastrosu, 13/04/1995 tarihinde 6 ay süre ile ilân edilip kesinleşen 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanunla değişik 2/B madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın 2943 sayılı parselin 5651 m2 yüzölçümlü bölümünün orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 13/03/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.