Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi.
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4,53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 12.30 sıralarında sanık ..."nın sevk ve idaresindeki otomobil ile, meskun mahal dışı, hız sınırının 90 km olan, çift yönlü, virajlı yolda seyrederken, direksiyon hakimiyetini kaybederek geliş istikametine göre yolun sol tarafındaki tarlaya girdiği ve akabinde tarlanın içerisinde yola 6 metre mesafede bulunan katılan ... idaresindeki otomobile çarpması neticesinde sanık ..."nın asli kusurlu olarak bir kişinin ölümü ile üç kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, sanığın mahal şartlarının üzerinde bir hızla seyrettiği kabul edilse de, mahal şartlarının iki katı ve üzerinde bir hızla seyrettiğine dair herhangi bir tespitin bulunmadığı göz önüne alındığında sanık hakkında, bilinçli taksirin koşulları oluşmadığından bu hususta bozma öneren görüş ile asli kusurlu sanık hakkında TCK"nın 50/4. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özelliklerin nazara alınması gerektiği, dosya kapsamına göre sabıkası olmayan, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan, yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapılan sanık hakkında, hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu hususta da bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, kusur durumuna ve katılanlar vekilinin ise suç vasfına, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 5 yıl hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden birinci fıkranın dördüncü paragrafın hükümden çıkarılarak, yerine ""Sanığa verilen süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 1825 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-1 ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 36.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.