Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9590 Esas 2019/21675 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın vasisine gerekçeli kararın tebliğ edilmemesi nedeniyle öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek sanık ve sanığın vasisinin temyiz taleplerinin yapılan incelemesinde;
1)Sanık... hakkında ana dosyada mağdur sanıklar ... ve ..."a yönelik, birleşen dosyada mağdur sanıklar ... ve ..."a yönelik kasten basit yaralama suçlarından cezalandırılması istemiyle dava açıldığı halde ana dosyada ve birleşen dosyada ayrı ayrı tek hüküm kurulmuş ise de, karar verilmeyen eylemler yönüyle zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
2)Tahkikat evrakları, adli rapor içeriklerine göre suç tarihinin 08.11.2013 olmasına rağmen gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 08.11.2012 - 08.11.2012 - 08.11.2013 olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden;
3)Tartışmayı ve kavgayı mağdur sanık..."in başlattığı kabulü ile sanık ... lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesinde belirtilen cezada orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5)Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi dikkate alınarak, en ağır cezayı içeren mahkûmiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha az ceza içeren mahkûmiyetinin tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve sanığın vasisinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanığın tekerrüre esas daha ağır ilamı bulunduğu anlaşılmakla ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümden sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulamasına ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine “Sanığın, tekerrüre esas mahkumiyetlerinden en ağır ceza hükmünü içeren Burhaniye Asliye Ceza Mahkemesinin 20.09.2005 tarihli, 2004/213 Esas - 2005/330 Karar sayılı ilamı ile nitelikli hırsızlık suçundan verilen 8 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınmasına, sanık hakkında hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca da Ceza Genel Kurulunun 14.06.2011 tarihli ve 2011/2-60 Esas - 2011/126 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği üzere, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktar bakımından, Bakırköy 23. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2012 tarih, 2007/1724 Esas - 2012/11 Karar sayılı ilamında verilen ceza miktarının esas alınmasına” paragrafının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.