Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14557 Esas 2019/21672 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14557
Karar No: 2019/21672
Karar Tarihi: 26.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14557 Esas 2019/21672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak, sanığın cezası geçici 2. madde gereği kesin nitelikte olduğundan temyiz edilemez ve temyiz istemi reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bazı ibareleri iptal eden kararı infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bozma talebi yapılmamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı onanmıştır. Kanun maddeleri ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/14557 E. , 2019/21672 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçları yönünden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen temyiz isteminin yapılan incelemesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, mahkeme tarafından 22.02.2016 tarihinde bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verildiği, ek kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından tebliğnamenin temyiz isteminin reddine ilişkin görüşüne iştirak edilmemiştir.
2)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz isteminin yapılan incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.