Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı vekilince takibin kesinleşmesi üzerine borçlunun Bağ-Kur’dan aldığı emekli maaşının haczinin talep edildiği icra müdürlüğünce bu talep Bağ-Kur Kanunun 62. maddesi gerekçe gösterilerek reddedilmiştir.
İcra müdürünce alacaklının haciz isteminin yerine getirilmesi konusunda takdir yetkisi tanındığından sözedilemeyeceği gibi başka alanlarda tanınmış takdir yetkisinin yorum yolu ile kapsamının genişletilmesi de hatalıdır. Gerek İİK.nun 79. maddesi, gerekse İİK.nun 85. maddesinin ifadesinden orta çıkan sonuç icra müdürlüğünce haciz uygulaması konusunda bir takdir yetkisi tanınmadığıdır. Borçlu haczi caiz olmayan bir malın haczine malın haczi sırasında muvafakat verebileceği gibi şikayet yoluna gitmeyerek zımnen de rıza gösterebilir. Bağ-Kur Kanunun 67. maddesi uyarınca bağlanan emekli maaşının haczi mümkün değil ise de bu husus haciz işleminden sonra süresiz ve geriye etkili olarak borçlu tarafından şikayet konusu yapılabileceğinden ve haczedilmezlik iddiası ancak borçluya tanınan bir hak olduğundan icra müdürlüğünün alacaklının haciz talebinin reddine dair kararının iptali gerekmektedir. (HGK. 32.03.2004 Tarih 2004/12-2002 E 2004/196 K.)
Açıklanan nedenlerle şikayetin kabulüne karar vermek gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 06,10.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.