Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9043 Esas 2018/2554 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9043
Karar No: 2018/2554
Karar Tarihi: 22.03.2018

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9043 Esas 2018/2554 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın sahte fatura düzenleme suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Ancak sahte faturaların zorunlu unsurlarının taşınmadığı için düzenlenmemiş sayılabileceği ve dosyada asılları veya onaylı örneklerinin bulunmadığı vurgulanmıştır. Bu nedenle denetime olanak verecek sayıda faturaların incelenmesi gerektiği ve yasada öngörülen zorunlu bilgilerin varlığının araştırılması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesiyle ilgili uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi, 227/3. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/9043 E. , 2018/2554 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet
1) Sahte fatura düzenleme suçunun oluşabilmesi için sahte faturaların 213 sayılı VUK"nun 230. maddesinde sayılan zorunlu unsurları taşıması gerektiği, aksi takdirde ilgili Kanunun 227/3. maddesine göre hiç düzenlenmemiş sayılacağı, sanığın düzenlediği iddia olunan faturaların asılları veya onaylı örneklerinin dosya içerisinde bulunmadığı cihetle; 2006 takvim yılında düzenlediği iddia olunan sahte faturaların dava zamanaşımı yönünden önemli olduğu da nazara alınarak, denetime olanak verecek sayıda faturaların aslı ya da onaylı suretlerinin temin edilip dosya arasına konulması ve yasada öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.