MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Alacaklı vekilinin mahkeme kararını temyizi üzerine, mahkemece 01/11/2016 tarih ve 2014/699 E. - 2014/1314 K. sayılı ek kararla, temyiz başvurusu süresinde olmadığından reddine karar verilmiştir.
Borçlu hakkında genel haciz yolu ile başlatılan ilamsız takipte alacaklının, borçlu tarafından yapılan itirazın kaldırılması istemi ile icra mahkemesine başvurduğu; mahkemece, borçlu vekilinin yokluğunda, alacaklı vekilinin yüzüne karşı verilen 18.12.2014 tarihli kısa kararda, itirazın kaldırılması istemi kabul edilerek, borçlu aleyhine itiraza konu alacağın %20"si oranında tazminata hükmedildiği, taraflara tebliğ edilen gerekçeli kararda ise, “davacının davasının reddine” ve “koşulları oluşmadığından davacı aleyhine tazminat takdirine yer olmadığına” karar verilmiştir.
Kural olarak, kısa kararda bulunmayan hükümler yönünden temyiz süresi gerekçeli kararın tebliği ile başlar.
Alacaklı vekili, kısa karardan farklı olarak oluşturulan gerekçeli kararı, 19/10/2016 tarihinde gerekçeli kararın tebliğiyle öğrendiğinden, temyiz süresinin karar tebliğ tarihinden itibaren başladığının kabulü gerekir. Bu durumda, temyizin 10 günlük süre içerisinde (31/10/2016 tarihinde) yapıldığı görüldüğünden (son gün hafta tatili olan cumartesi gününe denk gelmektedir), alacaklı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Konya 1. İcra Hukuk Mahkemesi"nin 01/11/2016 tarih ve 2014/699 E. - 2014/1314 K. sayılı ek kararının oy birliğiyle kaldırılmasına karar verilerek, asıl karara yönelik temyiz talebinin incelenmesine geçildi:
HMK"nun 294/3. maddesi gereğince hükmün tefhimi, her halde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur. Anılan Kanun"un 297/2. maddesine göre hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Diğer taraftan, HMK"nun 298/2. maddesinde de; gerekçeli kararın, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamayacağı düzenlenmiştir. Esasen kısa kararı yazıp, tefhim etmekle davadan elini çekmiş olan hakimin artık bu kararını değiştirmesine yasal olanak da yoktur. Kısa kararla gerekçeli kararın birbirinden farklı olması, yargılamanın aleniyeti ve kararların
alenen tefhim olunmasına ilişkin Anayasa"nın 141.maddesi ile HMK."nun yukarıda değinilen emredici nitelikteki maddelerine de aykırı bir durum yaratır. Ayrıca bu husus kamu düzeni ile ilgili olup, re"sen gözetilmesi yasa ile hakime yüklenmiş bir görevdir.
Somut olayda mahkemece kısa kararda itirazın kaldırılması talebinin kabulü ile birlikte borçlu aleyhine tazminata karar verildiği halde, gerekçeli kararda davanın reddine karar verilerek, alacaklı aleyhine tazminat takdirine yer olmadığına hükmedilmiş; bu suretle, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşmuştur.
Bu durumda, mahkemece HMK"nun 298/2. maddesine uygun olarak karar verilmek üzere usul ve yasaya aykırı hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.