MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, çocuğun basit cinsel istismarı, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, hakaret
HÜKÜM : Kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet, diğer atılı suçlardan beraat


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, kasten yaralama ve hakaret suçlarından verilen cezaların tür ve miktarları itibarıyla kesin olması sebebiyle temyizi mümkün bulunmadığından, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı, tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan beraat hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.