Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/12869 Esas 2014/482 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/12869
Karar No: 2014/482
Karar Tarihi: 16.01.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2012/12869 Esas 2014/482 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği hükümde, zimmet suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK'nin 53/5. maddesinin uygulanmaması kararının temyiz edilmediği için bozma sebebi sayılmadığı ancak zimmet miktarının hafif nitelikli olduğu gözetilmediği için hükümün bozulduğu belirtilmektedir. Sanık hakkında TCK'nin 249. maddesinin uygulanması gerektiği vurgulanmaktadır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 53/5. maddesi
- TCK'nin 53/1-a maddesi
- TCK'nin 249. maddesi
- 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesi

5. Ceza Dairesi 2012/12869 E. , 2014/482 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2011/333927
MAHKEMESİ : Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/06/2011
NUMARASI : 2011/72 Esas, 2011/180 Karar
SUÇ : Zimmet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20/09/2011 günlü 2011/5-104 Esas 2011/183 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere TCK"nın 53/5. maddesinin uygulanmaması kazanılmış hak niteliğinde olup aleyhe bozma yasağına konu olacağından suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı yasanın 53/5. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Toplam zimmet miktarı olan 2503,58 TL"nin suç tarihi olan 2010 yılı itibariyle günün ekonomik koşulları ve paranın satın alma gücüne göre hafif nitelikte olduğu nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.