Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50/4, 50/1-a, 52/4. maddesi gereğince mahkumiyet tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-Katılanlar ... ve ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Katılanlar ... ve ... vekilinin hükümden sonra 06/10/2015 havale tarihli dilekçe ile sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini beyan etmesi karşısında, katılanlar hakkında verilen katılma kararı hukuki değerden yoksun olup hükmü temyiz hakkı vermeyeceğinden, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz talebinin CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B-Sanık ... müdafinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın idaresindeki araçla gece vakti tek yönlü üç şeritli yolda seyir halinde iken, aynı istikamette önünde seyir halinde olan ve kırmızı ışık nedeniyle duran temyiz dışı sanık ...’in idaresindeki araca arkadan çarptığı, ...’in aracının da çarpmanın etkisiyle kendi önünde bekleyen Derya’nın idaresindeki araca arkadan çarpması neticesinde katılanların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandıkları, sanığın olaydan yaklaşık üç saat sonra 1,96 promil alkollü olduğu tespit edilen olayda, 5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesinin suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde uygulanamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış olup, asli ve tam kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. bendinin 4. paragrafının çıkarılarak yerine ‘‘Sanığa verilen 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 405 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 8.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına‘‘ ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.