Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/789 Esas 2018/2539 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/789
Karar No: 2018/2539
Karar Tarihi: 22.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/789 Esas 2018/2539 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediğine hükmetti ve mahkumiyet kararı verdi. Ancak, aynı zamanda ve aynı kişiye karşı işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığını açıkladı. Dosya kapsamından, aynı zamanda ele geçirilen suça konu nüfus cüzdanı ve sürücü belgesinin farklı tarihlerde düzenlendiğine ilişkin delil bulunmadığının anlaşıldığı belirtildi. Bu nedenle, zincirleme suç koşullarının oluşmadığı, eylemin bütünüyle tek resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu ifade edildi. Ancak, belge sayısının TCK'nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın tayininde nazara alınması gerektiği vurgulandı. Aynı zamanda, TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu ifade edildi. Bu gerekçelerle, hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 43. ve 61. maddeleri, ayrıca TCK'nın 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/789 E. , 2018/2539 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresi yer aldığından, aynı zamanda ve aynı kişiye karşı işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle; dosya kapsamından, aynı zamanda ele geçirilen suça konu nüfus cüzdanı ve sürücü belgesinin farklı tarihlerde düzenlendiğine ilişkin delil bulunmadığının anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç koşullarının oluşmadığı, eylemin bütünüyle tek resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu, ancak belge sayısının TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın tayininde nazara alınması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.