... vekili avukat ... ile ... .... Gıd. Mal. Tem. Konf. Tic. Ltd. Şti vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 30.6.2015 gün ve 2014/104-2015/334 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı şirket bünyesinde işçi olarak çalışan dava dışı ... ..."in iş akdinin haksız feshedildiği gerekçesi ile kendileri aleyhine ... 1. İş Mahkemesi"nin 2007/286 sayılı dosyasında açtığı davanın 13/11/2008 tarih 2008/613 sayılı kararını ... 11. İcra Müdürlüğü"nün 2009/9551 sayılı dosyasında takibe koyması üzerine 15/12/2011 tarihinde iki ayrı ödeme emri belgesiyle toplam 6.720,00 TL ödediğini, ödenen miktarın faiziyle birlikte davalıdan rücuen tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece 30.06.2015 tarihinde davanın kısmen kabulüne, 6.494,15 TL"nin 22/12/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Mahkemece davacı nın talebinin 225,85 TL.lik kısmı reddedilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması nedeniyle davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.