Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı mağdure "e yönelik - cinsel taciz mağdureler ile "e yönelik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/692 Esas 2021/2770 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı (mağdure ..."e yönelik), cinsel taciz (mağdureler ... ile ..."e yönelik)
HÜKÜM : Mağdure ..."e yönelik cinsel saldırı suçundan mahkumiyet, mağdure ..."ye yönelik cinsel taciz suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, katılan ...’e yönelik cinsel taciz suçundan açılan kamu davası ile ilgili dava zamanaşımı süresi içerisinde mahkemece hüküm kurulmasının mümkün olduğu gözetilerek dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında katılan ...’ye yönelik cinsel taciz suçundan dolayı 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz istemi aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz kabul edilerek bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, incelemenin katılan ...’e yönelik cinsel saldırı suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Olayın intikal şekli ve zamanı, katılan ...’in aşamalardaki beyanları, savunma, sanığın olay günü katılan ...’in vücuduna dokunduğuna ilişkin tanık Ömer"in ifadesi dışında görgüye dayalı tanık beyanı bulunmadığı gibi tanık Ömer’in ifadesinin de aynı yerde bekçilik yapan tanık ... tarafından doğrulanmaması ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 06.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.