Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/8149 Esas 2019/10662 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Her ne kadar inceleme konusu 08/02/2019 tarihli hüküm fıkrasında, 16.02.2018 tarihli önceki hükümde direnilmesine karar verilerek mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; aynı tarihli duruşmada sanık ve müdafiinden bozma ilamına karşı diyecekleri sorulduktan sonra ara karar ile “Usul ve yasaya uygun Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 2017/3748 Esas ve 2018/10585 Karar sayılı 17/09/2018 tarihli kararı uyulmasına karar verildi” biçiminde bozma ilamına uyulmasına karar verildiğinin anlaşılmasına göre, inceleme konusu 08/02/2019 tarih, 2018/895 Esas ve 2019/64 Karar sayılı hükmün yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, dosyanın Dairemizce yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, mağdurun aracından mazot çekmek için hortumu mazot deposuna koyup, bidona mazot çekerken kimliği tespit edilemeyen tanıklara yakalanması sonucu kaçtığı, mağdurun beyanına göre bidona mazot akarken bidonun dolması sonucu yaklaşık 10 litre mazotun yere aktığı, 04.10.2013 tarihli olay yeri görgü tespit tutanağında da yerde mazot akıntısının olduğunun belirtilmesi nedeniyle, eylemin tamamlandığı gözetilmeden, yazılı şekilde teşebbüs hükümlerinin uygulanması,
2- Mağdurun beyanında yere akan mazot ve kırılan depo kapağı nedeniyle 150,00 TL zararının olduğunu söylediği ve bu zararın yargılama aşamasında sanığın ailesi tarafından karşılandığı bu şekilde sanık tarafından yargılama aşamasında gerçekleştirilen kısmi bir iadenin olması nedeniyle müştekiye yapılan kısmi iade nedeniyle rızasının bulunup bulunmadığı sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK" nun 168/2-4. maddesinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 16.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.