Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/2375 Esas 2017/6136 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Yukarıda tarihi, konusu ve tarafları gösterilen hükmün; onanmasına dair Dairemizin 16/02/2017 gün ve 25825-1611 sayılı ilamıyla ilgili karar düzeltme isteminde bulunulmakla, evrak okundu, gereği düşünüldü;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
Mahkemece davacı-davalı anne tarafından açılan velayetin değiştirilmesi davası ile davalı-davacı baba tarafından açılan iştirak nafakası davası hakkında yapılan yargılama sonucunda davacı-davalı annenin davasının kabulüne, davalı-davacı babanın davasının reddine karar verilmiş, davalı-davacı babanın temyizi üzerine Dairemizin 16.02.2017 tarihli 2016/25825 esas 2017/1611 karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Davalı-davacı baba tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuş, dosyada yapılan incelemede davalı-davacı babanın çocuğa ait şiddet raporu sunduğu anlaşılmıştır. Velayet kamu düzenine ilişkin olup karar tarihinden sonrada gerçekleşen olaylar gözönünde tutulması gerekmektedir. Ayrıca velayet düzenlemesi yapılırken göz önünde tutulması gereken temel ilke, çocuğun "Üstün yararıdır" (Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme m.3; Çocuk Haklarının Kullanılmasına ilişkin Avrupa Sözleşmesi m.l; TMK m.339/1, 343/1, 346/1; Çocuk Koruma Kanunu m.4/b). Çocuğun üstün yararını belirlerken; onun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin sağlanması amacının gözetilmesi gereklidir. Ana ve babanın yararları, boşanmadaki kusurları, sosyal konumlan gibi durumları, çocuğun üstün yararını etkilemediği ölçüde göz önünde tutulur. Ortak çocuk idrak çağında olduğundan mahkemece de bizzat dinlenmesi gerektiğinde her iki ebeveyn ve çocukla görüşmek suretiyle inceleme ve rapor istenip, tarafların barınma, gelir, sosyal ve psikolojik durumlarına göre çocukların sağlıklı gelişimi için velayeti üstlenmeye engel bir durumun bulunup bulunmadığı araştırılması sonra toplanan deliller hep birlikte değerlendirilmek suretiyle velayet hakkında düzenleme yapılması gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
Ne var ki, bu husus ilk inceleme sırasında gözden kaçırıldığından davalı-davacı babanın karar düzeltme isteğinin kabulüne, Dairemizin 16.02.2017 tarihli 2016/25825 esas 2017/1611 karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, hükmün açıklanan sebeple bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalının karar düzeltme isteğinin Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440-442. maddeleri gereğince kabulüne, Dairemizin 16.02.2017 tarihli 2016/25825 esas, 2017/1611 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre temyize konu diğer bölümlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, karar düzeltme harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 24.05.2017(Çrş.)