Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14204 Esas 2019/21632 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14204
Karar No: 2019/21632
Karar Tarihi: 26.11.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14204 Esas 2019/21632 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten yaralama suçlarından mahkum olduğunu ve adli emanette kayıtlı bıçağın müsaderesine karar verildiğini belirtiyor. Sanığın hakaret ve tehdit suçlarından ise beraat ettiği ifade ediliyor. Sanığın temyiz talebinin, adli para cezalarının türü ve miktarı itibariyle kesin nitelikte olduğundan reddedildiği, kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebi incelenirken, tahrik hükümleri uyarınca asgari oranda indirim yapıldığı ancak bazı hükümlerin eksik olduğu belirtiliyor. Sonuç olarak, mahkeme sanığın temyiz sebeplerini reddederek hükmün istem gibi onanmasına karar veriyor.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 54. maddesi: Adli emanetteki bıçağın müsaderesi ile ilgili hüküm
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi: Tahrik hükümleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi: Cezada orantılılık ilkesi
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi: Adli para cezalarının kesin niteliğe sahip olmasıyla ilgili hüküm
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi: Adli para cezalarının kesinliği hakkınd

3. Ceza Dairesi 2019/14204 E. , 2019/21632 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın temyiz dilekçesi içeriğinden ceza alması nedeniyle hakkında kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği, hakaret ve tehdit suçlarından hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz talebinin bulunmadığı, yine sanık hakkında müşteki ... yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde 5237 sayılı TCK"nin 54. maddesi uyarınca adli emanette kayıtlı bıçağın müsaderesine karar verilmesi karşısında hükmün temyiz kanun yoluna tabi olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanığın, müştekiler ... ile ..."na yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezalarının türü ve miktarı itibariyle verilen hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanığın temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme aykırı REDDİNE,
2) Sanığın, müşteki ..."na yönelik kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın olay sırasında karşı tarafça yaralandığı ve hangi tarafın haksız hareketi önce başlattığının tespit edilememesi nedeni ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca tahrik hükümleri uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen "cezada orantılılık" ilkesi de nazara alınarak asgari oranda (1/4) indirim yapılması gerekirken, (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.11.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.