Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/192 Esas 2017/4641 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/192
Karar No: 2017/4641
Karar Tarihi: 17.04.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/192 Esas 2017/4641 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı banka vekili, tüketiciye iade edilen 1.000 TL dosya masrafının geri alınması talebiyle açtığı davayı kaybetmiştir. Davacı, Tüketici Sorunları Hakem Heyeti'nin kararının itirazen iptaline karar verilmesini istemiş, ancak mahkeme bu talebi reddetmiştir. Karar, davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiş, ancak davacının temyiz hakkı, yasal sınırı aşmadığı için reddedilmiştir. Kanun maddelerine göre:
- 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL,
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun kararına göre, temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınması gerekmektedir. Bu nedenle, davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır.

13. Hukuk Dairesi 2016/192 E. , 2017/4641 K.

"İçtihat Metni"

... Bankası vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla verilen 3.3.2015 gün ve 2014/180-2015/373 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı banka vekili, 1.000 TL dosya masrafının davalı/tüketiciye iadesine ilişkin ... İlçe Tüketici Sorunları Hakem Heyeti"nin 30.06.2014 tarihli kararının itirazen iptaline karar verilmesini istemiş; mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.