Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/20068 Esas 2020/1037 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/20068
Karar No: 2020/1037
Karar Tarihi: 27.01.2020

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/20068 Esas 2020/1037 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan mahkumiyetine ilişkin olarak yokluğunda verilen gerekçeli kararın kendisine tebliğ işleminin geçersiz olduğunu savunarak temyiz isteminde bulunduğu ancak mahkemenin eski hale getirme talebini değerlendirip karar verme yetkisinin Yargıtay'a ait olduğunu gözetmeden kurulan eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne dair ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlendi. Kararda, sanığın en son geçerli tebligat adresine ve MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine uygun şekilde tebliğinin yapıldığı ve tebligat tarihinde sanığın cezaevinde bulunmadığı tespit edildi. Bu nedenle koşulları bulunmayan eski hale getirme isteği reddedildi ve sanığın temyiz istemi de reddedildi. Kararda ele alınan kanun maddeleri şunlardır: CMK.nın 42/1. maddesi, CMUK.nın 310. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMUK.nın 317. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2019/20068 E. , 2020/1037 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, yokluğunda verilen gerekçeli kararın kendisine tebliğ işleminin geçersiz olduğunu savunarak temyiz isteminde bulunduğu, ancak eski hale getirme talebini değerlendirip karar verme yetkisinin CMK.nın 42/1. maddesine göre Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemece kurulan eski hale getirme ve temyiz isteminin kabulüne dair ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen 27.01.2015 tarihli hükmün, sanığın soruşturma aşamasında ve iddianamede gösterilen ... Mahallesi, ... Caddesi, Sosyal Konutlar 5. Blok D:5 ... adresine gönderildiği, adresin kapalı olup ismini bildirmediği 3.nolu dairedeki komşuya haber verilip 18.03.2015 tarihinde muhtara bırakıldığı, gerekçeli kararın daha sonra sanığın yakalama beyanında bildirdiği son adres olan ve aynı zamanda MERNİS adresi olan ... Mahallesi, ... Caddesi, No:19 ... adresine gönderildiği, tebligatın 21.04.2015 tarihinde adreste bulunmaması nedeniyle muhtara bırakıldığı, üçüncü kez aynı adrese gönderilen tebligatında adreste bulunmaması nedeniyle komşusu ..."a haber verilip kapıya ihbarname yapıştırılıp 18.05.2015 tarihinde mahalle muhtarına bırakıldığı anlaşılmaktadır. Sanığın yakalama beyanında bildirdiği ve aynı zamanda mernis adresine gönderilen üçüncü tebligat usule uygun olup geçerlidir. Sanığın yakalanıp infaza başlandığında cezaevi idaresi kanalıyla 19.06.2015 tarihli dilekçesinde balıkçılık yaptığı için denizde olduğunu savunarak temyiz itirazında bulunmuş ise de;
Yokluğunda verilen hükmün, sanığın en son geçerli tebligat adresine ve MERNİS adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21. maddesine uygun şekilde tebliğinin yapıldığı ve UYAP üzerinden yapılan incelemede tebligat tarihinde sanığın cezaevinde bulunmadığı anlaşılmakla, koşulları bulunmayan eski hale getirme isteğinin REDDİ ile 18.05.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 19.06.2015 günü temyiz eden sanığın vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 27.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.