Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
 Alacaklının, borçlular  aleyhine 7.6.1998 tarih ve 1799 yevmiye numaralı, 1.500.000 YTL miktarlı üst sınır (limit) ipoteğine dayalı olarak başlatmış bulunduğu ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile icra takibinde 880.955.920 TL kredi ve 601.411.657.000 TL teminat mektupları bedelli olmak üzere toplam:1.482.366.948.920 TL"nin tahsilini  ayrıca 880.955.291.920 TL içinde 6.9.1999 tarihinden tahsil tarihine kadar %200 temerrüt faizinin uygulanmasını istemiştir.
 İleride gerçekleşecek veya gerçekleşmesi  muhtemel olan bir alacağın teminatı olarak tesis edilen ve mk.851 ve 881.maddelerinde ifadesini bulan azami meblağ ipoteğinde (üst sınır ipoteği). borcun ulaşacağı miktar belirsiz olduğundan taşınmazların ne miktar için teminat teşkil edeceği ipotek akit tablosundaki limitle sınırlanabilir. M.K.875. maddesinde belirtilen ve ipotekle teminat altına alınan ana borç, faiz, icra takip giderleri ve taraflarca kararlaştırılan eklentilerden oluşan toplam borç miktarının bu limiti aşması mümkün değildir. HGK.nun 1989/11-249 E. 1989/378 K. ve 24.5.1989 tarihli kararında da yukarıdaki kural benimsenmiştir. İpoteğin üst sınır ipoteği olması halinde borçlu sadece ipotek akit tablosunda belirtilen miktar ile sınırla olarak sorumludur.
 Somut olayda kullandırılan kredi  tutarı olan 880.955,029  YTL nin takip tarihine kadar işlemiş faizi ile birlikte toplamı, ipotek akit tablosunda yer alan 1.500.000. YTL nın üstünde bulunmaktadır.
 Yukarıda  açıklandığı üzere alacaklı bu takipte  ancak 1.500.000 YTL yi isteyebilecektir. Ayrıca 880.955,029 YTL için 6.9.1999 tarihinden tahsil tarihine kadar %200 oranında temerrüt faizini yukarıda açıklanan 1.500.000 YTL yi aşan kısım için isteyemeyeceğinden, mahkemece borçluların isteminin bu doğrultuda sonuçlandırılması gerekirken yazılı gerekçeyle şikayetin reddi isabetsizdir.
 SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.