Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/695 Esas 2018/2517 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında bakaya kalmak suçundan yürütülen soruşturmalar kapsamında, suç duyurusu evrakları içerisinde yer alan 26.09.2008, 10.10.2008 ve 13.10.2009 tarihli istiharat raporlarının sahte olarak düzenlendiği, raporların hasta kayıt ve protokol defterlerinde kayıtlarının bulunmadığı, ekspertiz raporlarına göre, raporlar üzerinde yer alan yazı, rakam ve imzaların görevli doktorlar ... ve..."ın eli mahsulü olmadığının iddia ve kabul olunan olayda, tanık ..."un beyanında, raporların eksik düzenlendiğini, üzerinde protokol numarasının yazılmadığını, makam oluru ve mührünün bulunmadığını, bu nedenle kabul edilemez nitelikte olduklarını beyan etmesi karşısında, suça konu raporların gerekli unsurları taşıyıp taşımadığı, hukuki sonuç doğurmaya elverişli olup olmadıklarının tespiti için ilgili kurumdan suç tarihi itibarı ile kullanılan örnek belge bulunup bulunmadığı sorulmak suretiyle, varsa celp edilerek belgede sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu da göz önüne alınarak suça konu belgeleride duruşmaya getirtilip incelenmek ve örnek belge ile karşılaştırmak suretiyle özelliklerinin tutanağa geçirilmesinden sonra, iğfal kabiliyetinin ne şekilde gerçekleştiği karar yerinde tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a)5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yeralan hak yoksunluğunun sanıkların sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi ve TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b)Ceza tayininde 5237 sayılı TCK"nun 62. maddesi uyarınca takdiri indirim neticesinde sonuç hapis cezasının 2 yıl 1 ay yerine, 1 yıl 13 ay olarak hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sonuç ceza yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 22.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.