12. Ceza Dairesi 2019/5153 E. , 2020/991 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm :TCK’nın 89/4, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, saat 20:10 sıralarında, aydınlatması olan, meskun mahalde, bölünmüş, 13 metre genişliğinde, tek yönlü, üç şeritli, düz, eğimsiz kuru, asfalt yolda katılan ... sevk ve idaresindeki motosikleti ile ... yolu üzerinden merkez istikametinden ...kavşağı istikametine seyir halinde iken kaza mahalli olan optik eczane karşısına geldiği esnada aynı istikamette ilerisinde sol şeritte trafik yoğunluğu nedeniyle duraksayan sanığın sevk ve idaresindeki otomobilin solundan bariyer ile sol şerit düz çizgi arasından geçmesi ile sanığın aracının sol ön kapısını açması ve akabinde açılan kapıya katılanın motosikletin çarpması neticesi ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, aracında yolcu olarak bulunan ...‘ın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandıkları olayda; sanığın tali kusurlu olarak iki kişinin yaralanmasına neden olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, eksik incelemeyle karar verildiğine, sanığın beraat etmesi gerektiğine, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin TCK’nın 50/1-a şeklinde gösterilmemesi ve adli para cezasının belirlenmesi sırasında esas alınan tam gün sayısının gösterilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nın 52/3 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3. ve 4. fıkralarının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
