20. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/6529 Karar No: 2018/1726 Karar Tarihi: 13.03.2018
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/6529 Esas 2018/1726 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2017/6529 E. , 2018/1726 K.
"İçtihat Metni"
..... Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Davacı dava dilekçesi ile, davalının, dava konusu ..... 5 sitesinde kiracı olduğunu, ortak gider, aidat, ek katkı ödemelerinin kat malikleri veya kiracılar tarafından ödenmesi hususunda alınan kararlar ve Kat Mülkiyeti Kanununun 72/3. maddesine rağmen, 2011-2013 yılları arasındaki ödenmeyen birikmiş aidat ve ortak gider alacağının tahsili için davalı aleyhine İs..... Müdürlüğünün 2013/29777 sayılı dosyasında takip yapıldığını, ödeme emrinin tebliği üzerine, davalının borca haksız ve kötü niyetli olarak itiraz ettiğini belirterek, davalının itirazının iptaline ve takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece davalının belirtilen bağımsız bölümün kiracısı olması nedeniyle kat malikleri kurulunca belirlenen aidat ve yönetim giderinden dolayı davacıya karşı KMK"nın 22. maddesine göre sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile......İcra Müdürlüğünün 2013/29777 sayılı dosyasında davalı-borçlunun itirazının iptaline, takibin devamına, alacak yargılamayı gerektirdiğinden davacı tarafın icra inkar tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dava ortak gider alacağına ilişkin icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden davalının aidat yükümlüğünün oluştuğu tarihlerde bağımsız bölümde kiracı olduğu anlaşılmaktadır. Davalının 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 20 ve 22. maddelerine göre ortak gider aidatından sorumlu olacağı ancak bu sorumluluğunun ödemekle yükümlü olduğu kira miktarıyla sınırlı olacağı ve ödemenin kira borcundan düşüleceği açıktır. Buna göre kiracının oturduğu dönemde ortak gider payına düşecek avans ve gecikme tazminatından da sorumlu olacaktır. Dosyada alınan bilirkişi raporlarında buna yönelik açık ve net, hüküm kurmaya elverişli, aidat borcunun ödenen kısımları ve ödenmeyen kısımlarının neler olduğu yönünde somut neticeler ihtiva etmediği, yapılan hesaplamalarda anapara+faiz bakiyesine yeniden faiz işletildiği, 3 farklı aidat hesaplaması yapıldığı gibi ayrıca anataşınmaza yapılan demirbaş alımlarına yönelik de yapılan harcamaların kiracının sorumluluğunda olduğu düşünülerek hesaplama yapıldığı dikkate alındığında alınan bilirkişi raporları hüküm kurmaya elverişli değildir. Bu kapsamda mahkemece dava konusu anagayrimenkule ait yönetim planı, icra takibine konu aidatları içeren işletme projesi ve varsa buna ilişkin kat malikleri kurulu kararları birlikte değerlendirilerek aidat sorumluluğunun gecikme tazminatı açısından işletme projesinin tebliği tarihinden bu yoksa borcun öğrenildiği tarihten başlayacağı dikkate alınarak inceleme yapılması gerekirken eksik inceleme ve yetersiz araştırmaya dayanan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 13/03/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.