.
Taraflar arasındaki davadan dolayı İ.....e verilen 05/11/2015 gün ve 2014/1443-2015/652 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi fer"i müdahil ..... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 05.11.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın halefi olduğu bankaya 1.202,91 TL yatırdığını, davalı bankanın halefini hileli hareketleri ile paranın yurt dışında kurulu bankada off shore hesaba aktarıldığını, ve paranın çekilemediğini, davalı bankanın bu zarardan sorumlu olduğunu ileri sürerek 1.202,91 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın kabulü ile 1.250,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Bu durumda, kabul edilen dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre davalı ve davalı yanında davaya katılan feri müdahil yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, feri müdahil .... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

....