Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/11551 Esas 2017/1960 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11551
Karar No: 2017/1960
Karar Tarihi: 08.06.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/11551 Esas 2017/1960 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağma suçunu işleyen sanığın hüküm giydiğini belirtmiştir. Sanığın suçunun niteliği, ceza türü ve süresine göre dosya görüşülmüştür. Ancak, zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi hatalıdır. Bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği gözetilmelidir. Bu nedenle, hükmün bu kısmı çıkartılarak yerine \"462 TL müdafiilik ücretinin maliye hazinesi üzerine bırakılmasına\" hükmedilmiştir. Kanun maddeleri olarak; yağma suçunun TCK 149/1-(a), (c), (d) ve (h) bentlerine aykırı biçimde silahla birden fazla kişi ile birlikte işyerinde ve geceleyin işlenmesi ve zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan değil, Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği CMK 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik'in 8. maddesi olarak belirtilmiştir.

6. Ceza Dairesi 2014/11551 E. , 2017/1960 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Yağmaya teşebbüs suçunun, 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (h) bentlerine aykırı biçimde silahla birden fazla kişi ile birlikte işyerinde ve geceleyin işlenmesine karşın, aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca, temel ceza belirlenirken, (d) bendinin değerlendirilmeye esas alınmaması aleyhe temyiz olmadığından; bozma nedeni yapılmamış,

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C.Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “zorunlu müdafii ücreti 462,00 TL"nin sanıklardan tahsili ile hazineye irat kaydına” yazılı kısmının çıkartılarak yerine"" 462 TL müdafiilik ücretinin maliye hazinesi üzerine bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.