Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2054 Esas 2018/2513 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2054
Karar No: 2018/2513
Karar Tarihi: 22.03.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2054 Esas 2018/2513 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkumiyet hükmü verdiği bir davada, kararın temyiz edilmesi sonucu aşağıdaki hususları belirledi:
1. Aynı takvim yılı içinde farklı tarihlerde birden fazla sahte fatura kullanan sanık hakkında, TCK'nın 43. maddesi gereği zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği ancak uygulanmadığı için bozma kararı verildi.
2. Hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilebileceği, ancak Anayasa Mahkemesinin bir kararıyla bu hususun yeniden değerlendirilmesi gerektiği için bozma kararı verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK):
- 43. madde: Zincirleme suçlar
- 53. madde: Hükümlerinin Uygulanması
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMUK) :
- 321. madde: Bozmaya sebep olan hususlar.

11. Ceza Dairesi 2016/2054 E. , 2018/2513 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak:
1-5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine göre "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği; somut olayda aynı takvim yılı içinde farklı tarihlerde birden fazla sahte fatura kullanan sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
2-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hükmedilmesi gerektiği hususunun Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.