Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7435 Esas 2020/983 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 50, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm,sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık yanında yolcu olarak bulunan ... ile sevk ve idaresindeki aracıyla seyir halinde iken kontollü kavşağa geldiğinde trafik ışığına dikkate etmeden kırmızı ışıkta geçerek aracının sol yan ön kısmı ile tramvayın ön kısmına çarpması sonucu aracında yolcu olarak bulunan mağdurenin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, sanığın alkolmetreyi üflemeyi reddetmesi üzerine 01.01.2015 tarihli... Numune Hastanesi raporunda sanığın ileri derecede alkollü olduğunun belirtildiği, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan yapılan yargılamada şikayet yokluğundan kamu davasının düşmesine karar verilerek trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan ihbarda bulunulması üzerine açılan dava sonucu sanık hakkında yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, idari para cezası verdiğinden beraat etmesi gerektiğine, lehine olan kanun hükümlerinin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin TCK’nın 50/1-a şeklinde gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 4. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.