17. Ceza Dairesi 2019/7945 E. , 2019/10635 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından suça sürüklenen çocuklar ... ve ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 142/1-b, 143, 145/1, 151/1, 168/1, 31/3 ve 52. maddeleri gereğince 3 kez 1.720,00 ve 2 kez 520,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmalarına dair Bergama 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2018 tarihli ve 2018/9 Esas, 2018/294 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01/04/2019 tarih ve 94660652-105-35- 1260-2019 KYB sayılı Kanun Yararına Bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 09/04/2019 tarih ve 2019/36788 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın İstem yazısında;
Dosya kapsamına göre; suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin anılan kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 10/10/2018 tarihli, 2018/4178 Esas, 2018/12406 Karar sayılı ilâmında yer alan, "Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2013 günlü, 2012/6-1307 Esas ve 2013/151 sayılı Kararı uyarınca iddianamedeki olayların anlatım biçimi ve uygulanması istenen yasa maddelerine göre; suça sürüklenen çocuklar hakkında müştekiler... ve ..."e yönelik mala zarar verme suçundan 5271 sayılı CMK"nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gibi, iddianame de düzenlenmediğinin anlaşılması karşısında, bu hususta suça sürüklenen çocuklar hakkında kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür." şeklindeki açıklamalar karşısında,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 225/1. maddesi gereğince, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği cihetle, Bergama Cumhuriyet Başsavcılığının 21/03/2013 tarihli ve 2013/956 soruşturma, 2013/450 esas, 2013/158 sayılı iddianamesiyle, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında müştekiler... ve ..."e yönelik mala zarar verme suçundan cezalandırılma talebini içerir bir iddianame bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde mahkûmiyetlerine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu ile kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.” Denilmektedir.
SONUÇ VE KARAR:
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında müştekiler... ve ..."e yönelik mala zarar verme suçundan dolayı iki kez 520,00 TL adli para cezasına hükmedildiği, suça sürüklenen çocuğun hükmü temyiz etmemesi nedeniyle hükmün 03.05.2018 tarihinde kesinleştirildiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 10/10/2018 tarih, 2018/4178 Esas ve 2018/12406 Karar sayılı ilamı ile, "Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2013 günlü, 2012/6-1307 Esas ve 2013/151 sayılı Kararı uyarınca iddianamedeki olayların anlatım biçimi ve uygulanması istenen yasa maddelerine göre; suça sürüklenen çocuklar hakkında müştekiler... ve ..."e yönelik mala zarar verme suçundan 5271 sayılı CMK"nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gibi, iddianame de düzenlenmediğinin anlaşılması karşısında, bu hususta suça sürüklenen çocuklar hakkında kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür." şeklinde görüş bildirilmesi sebebiyle Bergama 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/12/2018 tarih, 2018/9 Esas ve 2018/294 Karar sayılı ek kararı ile hem temyiz yoluna başvuran suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hem de temyiz yoluna başvurmayan hükmü kesinleşen hükümlü ... hakkında infazın durdurulmasına karar verildiği, ancak dosya gönderme formunda sadece ... ve ...’ın adının yer alması sebebiyle Adalet Bakanlığının 01/04/2019 tarih ve 94660652-105-35-1260-2019 KYB sayılı Kanun Yararına Bozma isteminde sadece bu iki suça sürüklenen çocuk için görüş bildirildiği anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuk ... hakkında ihbarnamede herhangi bir görüş bulunmadığı, bu nedenle, bu suça sürüklenen çocuk açısından da kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığı"na sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE, 16/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
