Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8213 Esas 2019/3032 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuan tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı, davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 29.06.2006 tarihinde ... plaka sayılı araç ile ... plaka sayılı araçların karıştığı kaza sonucunda; ... plaka sayılı aracın hasarlandığını ve sürücü ..."nın da yaralandığını, kazada zarar gören ... tarafından davacı aleyhine açılan davalar sonucunda 37.22,00 TL ödendiğini, sigorta genel şartları uyarınca sürücü belgesiz araç kullandıran sigortalıya müvekkili sigorta şirketinin rücu hakkının bulunduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile ödenen 37.22,00 TL"nin ödeme tarihi olan 06.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı asıl davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulü ile 35.009,82 TL"nin 06.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı asıl tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalının yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava yaralamalı ve maddi hasarlı kaza nedeniyle Sigorta Şirketi tarafından ödenen tazminatın sigortalından rücuen tahsili istemine ilişkindir.
Davacı vekilince tazminat için temerrüt faizi olarak ticari faiz (avans faizi) istenilmiş, mahkemece hükmedilen tazminatın avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir. Oysa, zarara neden olan davalıya ait ... plakalı aracın kullanım amacı hususi yolcu nakli olup, ticari araç değildir. Bu halde temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken avans faizine hükmedilmesi doğru değil ve bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. paragrafında yazılı "avans" ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine "yasal" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 14/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.