MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5252 sayılı Yasanın 9/3 ve CMK"nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca lehe olan düzenlemenin önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçlarının birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime olanak verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi 5237 sayılı TCK"nın zimmet eylemini düzenleyen maddelerinin en lehe tatbikinde dahi 765 sayılı Yasanın lehe olduğunun açıkça anlaşılması; 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde yer alan "meydana gelen zararın bir misli kadar ağır para cezası" kavramı ile zararın kendisi ifade edildiği ve toplam zimmet miktarı üzerinden ağır para cezası verildiği için bu miktarın ayrıca 80. madde ile artırılmasının mümkün bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında zimmet suçundan hüküm kurulurken 953,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi yerine iki katı olan 1906,00 TL adli para cezası tayin edilmesi ve bunun 80. madde ile artırıma tabi tutulması, suç tarihi olan 2004 yılındaki ekonomik koşullar ve paranın satın alma gücü nazara alındığında, zimmete geçirilen 953 TL’nin değerinin “pek hafif” olması nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 219/3. maddesi uyarınca cezada indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi ve 765 sayılı TCK"nın teselsüle ilişkin 80. maddesinin, etkin pişmanlık nedeniyle indirim öngören 202/3. maddeden önce uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, kazanılmış hakka konu olan cezanın miktarı da nazara alındığında sonuca etkili olmadığından; zimmet suçundan mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında lehe kabul edilen 765 sayılı TCK"nın 219/son maddesi gereğince memuriyetten müebbeten mahrumiyet cezasına hükmedilmemesi ve kazanılmış hakka esas teşkil eden 26/06/2008 tarihli hükümde yer verilmediği, kazanılmış hak uygulaması öncesi tayin edilen sonuç cezanın tür ve miktarı itibariyle yasal imkan bulunmadığı halde adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesi ise karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 14/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.