Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2009/6284 Esas 2010/1565 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/6284
Karar No: 2010/1565
Karar Tarihi: 05.04.2010

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2009/6284 Esas 2010/1565 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şikayetin reddine karar verdi ve TMK.nun 713/2 fıkrasında belirtilen hukuki sebeplere ilişkin olarak davacı yararına kazanma koşullarının gerçekleşmediği sonucuna vardı. Kararda, 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 15/2 fıkrasıyla 4721 sayılı TMK.nun 713/2 fıkrasındaki açıklamalar karşısında kısmi iktisabın mümkün olduğu belirtildi. 18.04.1960 tarihli ve 15/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın bir hükmü kalmadığına dikkat çekildi. Kanun maddeleri şöyledir: TMK.nun 713/2 fıkrası, 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 15/2 fıkrası, 4721 sayılı TMK.

8. Hukuk Dairesi 2009/6284 E. , 2010/1565 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil

... ile ... ve müşterekleri kayyımı İstanbul Defterdarlığı aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının reddine dair Şişli 2. Asliye Hukuk Hâkimliğinden verilen 24.02.2009 gün ve 184/48 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Dosya muhtevasına, dava evrakı ile Yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, TMK.nun 713/2 fıkrasında açıklanan hukuki sebeplere ilişkin olarak davacı yararına kazanma koşullarının gerçekleşmediği belirlendiğine, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 15/2 fıkrasıyla 4721 sayılı TMK.nun 713/2 fıkrasındaki açıklamalar karşısında kısmi iktisabın mümkün olduğu anlaşıldığına, bu nedenle sözü edilen madde hükümleri karşısında 18.04.1960 tarih ve 15/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının bir hükmü kalmadığına göre davacının yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 1,55 TL’nin temyiz eden davacıdan alınmasına 05.04.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.