4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/780 Karar No: 2020/3171 Karar Tarihi: 13.02.2020
Tehdit - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/780 Esas 2020/3171 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında mağdurlara yönelik yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verdi. Sanığın temyiz isteği reddedildi ve yaralama suçunun haklı kılındığı belirtildi. Mağdurlardan birinin şikayetçi olmayı bıraktığı için temyiz hakkının bulunmadığı ifade edildi. Ancak, sanığın mağdurlardan birine yönelik tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik uzlaştırma işlemi uygulanmadığı için karar bozuldu ve yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak ise 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ve değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkra, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri gösterildi.
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1-Mağdur ... Başparmak"ın 13/11/2013 tarihli duruşmada şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve yöntemince kamu davasına katılmaması karşısında, adı geçenin hükmü temyiz etmeye hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, mağdur ... Başparmak vekilinin TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2-Sanığın temyiz istemine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; a-Sanık hakkında mağdurlar ... Başparmak ve Birgül Bekeş"e yönelik yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizde, Sanığa yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık ..."in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, b-Sanık hakkında mağdur ..."a yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş,sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.