Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
İİK.nun 170/3. maddesi hükmüne göre icra mahkemesi 68/a maddesinin dördüncü fıkrasına göre yapacağı inceleme sonunda inkar edilen imzanın borçluya ait olmadığına kanaat getirirse itirazın kabulüne karar verir. İnkar edilen imzanın borçluya ait olduğu anlaşılırsa ve itirazla birlikte takip ikinci fıkraya göre durdurulmuşsa borçlu sözü edilen senede dayanan takip konusu alacağın yüzde kırkından aşağı olmamak üzere inkar tazminatına ve takip konusu alacağın yüzde onu oranında para cezasına mahkum edilir.
Somut olayda icra mahkemesince yaptırılan bir bilirkişi incelemesi olmayıp Cumhuriyet Savcılığının başvurusu üzerine takibe konu bono üzerinde keşideci sıfatı ile atılı bulunan imzanın borçlunun eli mahsulü olduğuna ilişkin rapor esas alınarak itirazın reddine karar verildiğinden borçlu aleyhinde %40 icra tazminatına hükmedilmesi isabetsizdir. Mahkeme hükmü bu nedenle isabetsiz ve bozulması gerekir ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından kararın düzeltilerek onanması yönüne gidilmiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Malatya 2. İcra Mahkemesinin 13.02.2008 tarih 2007/85 E. 2008/113 K. sayılı ilamının hüküm bölümünde yazılı tazminatla ilgili sözcüklerin silinerek karar metninden çıkarılmasına kararın düzeltilen bu şekliyle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 23.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.